انیمیشن کوتاه La Luna با استفاده از نماد و به صورت استعاری در راستای آموزنده بودن حرکت میکند
در همین ابتدای امر باید گفت که نقطه قوت انیمیشن کوتاه La Luna، نه جلوههای بصری خیرهکننده بوده و نه المانهای داستانی منحصربهفرد است و آنچه که این اثر را به انیمیشنی ارزشمند و تماشایی تبدیل میکند، معنا و مفهوم همین داستان چند خطی است. ظاهر شدن به عنوان اثری آموزنده که در عین طنزآمیز و لذتبخش بودن و جذب مخاطبین کم سن و سال، سعی میکند اشتباهات خانوادهها را به غیرمستقیمترین روش ممکن به مخاطبین بزرگسال گوشزد کند، ویژگی است که کمتر انیمیشن بلندی به آن دست یافته و در بین انیمیشنسازان غربی تنها استودیو پیکسار قادر به انجام آن است. انیمیشن کوتاه La Luna سراسر سمبل و نماد است و المانهای آن در کنار نمود ظاهری سادهشان، معنای پنهان دارند. بامبینو قرار است شغل خانوادگیاش را به ارث ببرد، شغلی که خود هیچ نقشی در آن ندارد و تنها از سوی پدر و پدربزرگش به او تحمیل شده است. اما این بدان معنا نیست که او علاقهای به انجام آن ندارد، بلکه او میخواهد که به روش خودش آن را به انجام برساند. درست در جایی که بزرگترها میهراسند و به تجربههای جدید دست نمیزنند، بامبینو ریسک میکند و تمام معادلات گذشته را برهم میزند. کافی است که این بخش را در کنار بحث بزرگترها در مورد کلاه و روش استفاده خاص بامبینو و تقلید رفتار پدر و پدربزرگ قرار دهید تا مجموعه استعارههای بصری انیمیشن پررنگتر از قبل شده و معنای آن تکمیل شود.
ساخت آهنگهای انیمیشن توسط یکی از آهنگسازان برتر و پرکار حوزه سینما و بازیهای ویدیویی، نوید موسیقی گوشنواز را میدهد
خیرهکننده نبودن جلوههای بصری نباید چنین تعبیر شود که انیمیشن کوتاه La Luna از لحاظ گرافیک ضعیفتر از دیگر آثار استودیو پیکسار است. اگر در انیمیشنهای کوتاه Piper و The Blue Umbrella واقعگرایی بیش از هر ویژگی دیگری به چشم میآید، در این انیمیشن سادگی است که میدرخشد. المانهای محیطی به شدت کم تعداد هستند و سازندگان تمام تمرکز خود را روی مواردی گذاشتهاند که در رخدادهای داستانی تاثیرگذار هستند. در محیط اول به جز قایق و سه شخصیت انیمیشن، تنها دریای بیکران که طراحی سادهای داشته و ستارههای آسمان به چشم میآیند و محیط دوم که روی ماه است و ستارههای بسیاری سطح آن را پر کردهاند، نیز شرایط مشابهی داشته و تنها ستارههای زرد رنگ که فیزیکی جالب توجهی دارند، یکنواختی را بر هم میزنند. هر سه شخصیت با حداقل جزئیات چهره و به صورت فانتزی طراحی شدهاند، اما در بروز درونیات خود بسیار توانا هستند. وجود ویژگی اغراقآمیز بودن باعث شده شخصیتهای پاپا و نونو شدیدا طنزآمیز ظاهر شوند. اما بخشی که باعث میشود جلوههای صوتی مختصر و دیالوگهای نامفهوم که را فراموش کنیم، حضور مایکل جاکینو، یکی از پرکارترین آهنگسازان این روزها، در تیم تولید است. این هنرمند که در کارنامه کاریاش در کنار جوایز اسکار، گرمی و بفتا، آهنگسازی برخی از بازیهای سری Medal of Honor و فیلمها و انیمیشنهای War for the Planet of the Apes ،War for the Planet of the Apes ،Doctor Strange ،Zootopia ، Jurassic World و Up مشاهده میشود، برای ساخت موسیقی انیمیشن کوتاه La Luna از تکنوازیهای گیتار و ارکسترال استفاده کرده که هماهنگی بینظیری با فضای آرام ابتدایی انیمیشن و تم حماسی سکانسهای قرار گرفتن شخصیتها روی ماه دارد.
در جوامع امروزی که کودکان در معرض فناوریها و فرصتهای جدید و تازهای هستند، بیش از پیش لازم است خانوادهها به جای نقش جهتدهنده، به عنوان یک دوست و راهنما در کنار فرزندانشان حضور داشته باشند، استعدادهایشان را بشناسند و به آنها فرصت رشد دهند. جامعه به همان اندازه به نویسنده، ورزشکار و هنرمند نیاز دارد که وجود مهندس و دکتر در آن الزامی است. چارچوببندی و اجبار کودکان با آماده کردن آنها برای آینده تفاوت بسیار دارد و حتی اگر بتوان فرزند را در شغلی که به تشخیص خود مناسب میدانید، ابقا کنید، مطمئن باشید که رضایت شغلی را از او سلب کرده و تلاش برای پیشرفت را در وجود او از بین بردهاید. پس چه بهتر که فرصت تجربه کردن داده شود تا تجربهها منتقل شوند. انیمیشن کوتاه La Luna در هشتاد و چهارمین دوره از جوایز اسکار و سی و نهمین دوره جوایز آنی نامزد دریافت جایزه بهترین انیمیشن کوتاه بوده است.